زانو (به انگلیسی: Knee) مفصلیاست که سه استخوان ران، درشت نی و کشکک در ساختمان آن شرکت دارند. زانو بزرگترین مفصل بدن بوده و هم حرکات لولایی بصورت خم و باز شدن دارد و هم تا حدودی میتواند حرکات چرخشی حول محور طولی را انجام بدهد. مفصل زانو بیش از هر مفصل دیگری در بدن مستعد آسیب دیدن است و این به خاطر نیروهای زیادی است که این مفصل باید تحمل بکند. در حین راه رفتن نیرویی معادل ۱٫ ۵ برابر وزن بدن به زانو وارد میشود. در حین بالا رفتن از پله ۴-۳ برابر و در حین چمباتمه زددن یا دو زانو نشستن این مقدار به ۸ برابر وزن بدن افزایش میابد. مفصل زانو به وسیله یک کپسول مفصلی، غشاء سینوویال (حاوی مایع سینوویال) و رباطها احاطه میشود. مایع سینوویال باعث کاهش اصطکاک حرکت میگردد؛ و همچنین در تغذیه غضروفهای مفصل نقش دارد. در مفصل زانو، انتهای استخوان ران با سر استخوان درشت نی (استخوان بزرگتر ساق پا) کنار هم قرار میگیرند. دو برجستگی استخوانی در دو طرف انتهای استخوان ران وجود دارند که به آنها «کندیل» میگویند. این کندیلها روی سطح فوقانی استخوان درشت نی قرار میگیرند. این سطح را «کفه درشتنی» میگویند. این کفه به دو قسمت بیرونی و درونی تقسیم میشود. درشت نی در شیار خاصی میان دو کندیل استخوان ران، میلغزد. استخوان کوچکتر ساق پا (نازکنی)، وارد مفصل زانو نمیشود. این استخوان، مفصل کوچکی را تشکیل میدهد که آن را به یک طرف درشت نی وصل میکند. این مفصل چندان حرکتی ندارد. غضروف مفصلی، مادهای است که انتهای استخوانها در هر مفصل را میپوشانند. این ماده در اغلب مفاصل بزرگتر حدود ۲/۵سانتیمتر ضخامت دارد. این ماده، سفید و درخشان است و قوامی لاستیکی دارد. غضروف مفصلی یک ماده لغزنده است که اجازه میدهد سطوح استخوانی بدون آسیب دیدن، روی هم بلغزند. کارکرد غضروف مفصلی این است که ضربات وارده را جذب و یک سطح کاملاً صاف ایجاد کند تا حرکت استخوانها آسان شود. تقریباً در هر نقطهای از بدن که دو سطح استخوانی در مقابل هم حرکت میکنند، این غضروف مفصلی وجود دارد. در زانو غضروف مفصلی، انتهای استخوان ران، سر استخوان درشت نی و پشت استخوان کشکک را میپوشاند.
در ادامه جهت اطلاعات بیشتر خودتان میتوانید به مقاله چگونگی انجام جراحی مینیسک زانو سربزنید.